Ένας ύμνος στο σύμβολο των Ποντίων τον Κεμεντζέ, το όργανο το καταραμένο, που τους συντροφεύει σε χαρές και λύπες.
ΚΕΙΜΕΝΟ....
Εσύ όργανο καταραμένο..Ξύλο της φτώχειας..Γέννημα άκοπων και ακούραστων εργατών,γεννήθηκες πέθανες μέσα στην φωτιά και ξανα αναστήθηκες παράξενα...Εσένα ο Διάολος σε διάλεξε να μας παραπλανήσεις για να ξεχάσουμε αλλά σε είδε ο Θεός και σε φοβήθηκε..Εσύ μήτρα της Πυρρίχης και στάχτη του κορμιού μας δεν μας σεβάστηκες: Και στην Πύλη του Αδη εκεί ήσουν να μας ξεπροβοδίσεις στον βαρκάρη με ένα νόμισμα θολό σαν Μέδουσας μάτια..Και στην χαρά μας ήσουν εκεί να μας θυμίζεις το μάταιο της Γής τούτης με χαρμολύπη,αβασάνιστα,σκληρά μας κοιτούσες με βλέμμα της Πειθούς..Εσύ όργανο καταραμένο..Εσύ που στα Ουράνια μας ανέβαζες και σε μια στιγμή μας έδειχνες τον Τόπο της οργής για να στάζει η πληγή άδικο αίμα,εσύ όργανο καταραμένο,τύραννε της φυλής,δεσπότη και αυθέντη δεν μας αφήνεις σε ησυχία,να αγιάσουμε δεν μπορούμε..Να ησυχάσει η ψυχή μας δεν μπορεί,ξάγρυπνη Ερινύα,δούλε του εχθρού μας,εσύ όργανο καταραμένο,στον Παράδεισο έρχεσαι και μας ξαποστέλνεις στα καζάνια της Πίκρας και την πεθυμησιάς..Και όταν από το Διάστημα ήρθε εκείνος ο ψηλός και βλοσυρός με τα απείθαρχο βλέμμα,ο Δωριέας και σε πήρε στα χέρια του μας αποτελείωσες..Αλλά μεις αντέχουμε ακόμα,όργανο καταραμένο και θα πολεμήσουμε να σε αφήσουμε πίσω στα αλώνια της Γλύστρας..Θα πεθάνεις...
( Αλλά ξέρουμε..Πάλι θα ρθείς..)..Οργανο καταραμένο...
ΚΕΙΜΕΝΟ....
Εσύ όργανο καταραμένο..Ξύλο της φτώχειας..Γέννημα άκοπων και ακούραστων εργατών,γεννήθηκες πέθανες μέσα στην φωτιά και ξανα αναστήθηκες παράξενα...Εσένα ο Διάολος σε διάλεξε να μας παραπλανήσεις για να ξεχάσουμε αλλά σε είδε ο Θεός και σε φοβήθηκε..Εσύ μήτρα της Πυρρίχης και στάχτη του κορμιού μας δεν μας σεβάστηκες: Και στην Πύλη του Αδη εκεί ήσουν να μας ξεπροβοδίσεις στον βαρκάρη με ένα νόμισμα θολό σαν Μέδουσας μάτια..Και στην χαρά μας ήσουν εκεί να μας θυμίζεις το μάταιο της Γής τούτης με χαρμολύπη,αβασάνιστα,σκληρά μας κοιτούσες με βλέμμα της Πειθούς..Εσύ όργανο καταραμένο..Εσύ που στα Ουράνια μας ανέβαζες και σε μια στιγμή μας έδειχνες τον Τόπο της οργής για να στάζει η πληγή άδικο αίμα,εσύ όργανο καταραμένο,τύραννε της φυλής,δεσπότη και αυθέντη δεν μας αφήνεις σε ησυχία,να αγιάσουμε δεν μπορούμε..Να ησυχάσει η ψυχή μας δεν μπορεί,ξάγρυπνη Ερινύα,δούλε του εχθρού μας,εσύ όργανο καταραμένο,στον Παράδεισο έρχεσαι και μας ξαποστέλνεις στα καζάνια της Πίκρας και την πεθυμησιάς..Και όταν από το Διάστημα ήρθε εκείνος ο ψηλός και βλοσυρός με τα απείθαρχο βλέμμα,ο Δωριέας και σε πήρε στα χέρια του μας αποτελείωσες..Αλλά μεις αντέχουμε ακόμα,όργανο καταραμένο και θα πολεμήσουμε να σε αφήσουμε πίσω στα αλώνια της Γλύστρας..Θα πεθάνεις...
( Αλλά ξέρουμε..Πάλι θα ρθείς..)..Οργανο καταραμένο...
Παρακολουθήστε το βίντεο στο τέλος του κειμένου, μια δημιουργία του κ. Παύλου Γαβριηλίδη
Έρευνα σκηνοθεσία: Παύλος Γαβριηλίδης
Κείμενο: Γιώργος Γεωργιάδης - δημοσιογράφος
Ποντιακή λύρα: Λάζος Ιωαννίδης - μουσικός
Απαγγελία κειμένου: Ζαχαρίας Προδρόμου - ποιητής
Βοηθός σκηνοθεσίας: Κωνσταντίνα Γαβριηλίδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου